เกม Supermassive Games’ จนถึงรุ่งอรุณ เป็นประสบการณ์สยองขวัญที่ยอดเยี่ยมที่ตัดลึกด้วยตัวเลือกการเล่าเรื่อง ทำให้ผู้เล่นสามารถระบุได้ว่าวัยรุ่นคนใดรอดชีวิตจากค่ำคืนแห่งนรกได้ การติดตามผลของนักพัฒนา The Dark Pictures Anthology ทำให้เกิดความหวาดกลัวมากมาย แต่ลดจำนวนตัวเลือกลงและเป็นการถอยกลับครั้งใหญ่ เกมล่าสุดของสตูดิโอ The Quarry ทำให้การตัดสินใจกลายเป็นจุดสนใจอีกครั้ง การออกแบบนี้ให้ผลตอบแทนที่ดีในเกมที่เต็มไปด้วยการพลิกคว่ำที่น่าตกใจ และใยแมงมุมของเส้นทางที่นำไปสู่จุดจบที่เป็นไปได้ 186 จุด แม้ว่า The Quarry จะเป็นผู้สืบทอดทางจิตวิญญาณในทางเทคนิคของ Before Dawn แต่นี่เป็นภาคต่อที่เราอยากเล่น

ฉากนี้ส่งเสียงกรี๊ดจากจดหมายรักสู่โรงหนังสยองขวัญ วันสุดท้ายของการเข้าค่ายฤดูร้อนที่ Hackett’s Quarry ควรจะเป็นการบอกลาทั้งน้ำตาระหว่างเพื่อนฝูงและเพื่อนฝูง แต่รถตู้ที่ชำรุดทรุดโทรมให้ที่ปรึกษาวัยรุ่นอีกหนึ่งวันได้ปาร์ตี้ด้วยกันโดยไม่ต้องกังวลเรื่องเด็กๆ Supermassive ใช้ช่วงเวลากองไฟที่เต็มไปด้วยเหล้าเพื่อสร้างความสัมพันธ์ ใช้เวลาในการทำความรู้จักกับที่ปรึกษาแต่ละคน ในขณะที่ให้โอกาสผู้เล่นได้กำหนดวิธีที่พวกเขาดำเนินการผ่านการป้อนข้อมูลที่มีความหมาย

ซาวด์แทร็กที่ได้รับอนุญาตที่ยอดเยี่ยมช่วยเพิ่มการเคลื่อนไหวทางอารมณ์

บทสนทนาระหว่างตัวละครสองตัวมักจะถูกขัดจังหวะเพื่อให้ผู้เล่นได้คิดสองแนว เช่น “กล้าแสดงออก” หรือ “ขอโทษ” เพื่อตัดสินว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป ความสัมพันธ์จะแน่นแฟ้นขึ้นหรืออ่อนลงขึ้นอยู่กับการตอบสนอง และอาจนำไปสู่การเปลี่ยนโทนเสียงอันน่าทึ่งที่สร้างเส้นทางการเล่าเรื่องทางเลือก การสำรวจสภาพแวดล้อมและลำดับการถ่ายภาพสั้นๆ สองสามขั้นตอนยังให้ผลลัพธ์ที่แตกต่างกันและสนุกสนานในแบบของตัวเอง

Supermassive ทำหน้าที่บอกคุณได้อย่างยอดเยี่ยมเมื่อคุณย้ายเรื่องราวไปในทิศทางอื่น แต่การตัดสินใจบางอย่างคลุมเครือเกินไปและอาจนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิด และอาจถึงแก่ความตายของที่ปรึกษา ครึ่งทางของเกม ฉันต้องเผชิญกับทางเลือกที่จะเปิดประตูกับดักหรือคว้ากระเป๋า – ทั้งที่ให้บริบทเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่อาจเกิดขึ้น – และหนึ่งในการตัดสินใจเหล่านั้นทำให้ตัวละครกลายเป็นของว่างตอนเที่ยงคืน

สำหรับตัวแทนแห่งความตาย สล็อต เฟลิกซ์เป็นคนโง่ที่น่ารักอย่างประหลาด เขาไม่ได้สวมเสื้อคลุมสีดำสนิทหรือควงเคียวที่เป็นลางไม่ดี แต่งานของเขาค่อนข้างเป็นสิ่งที่คุณคิด เขาใส่ตัวเองในชีวิตประจำวัน จัดการเหตุการณ์จากเงามืดเพื่อดำเนินการตามแผนการตายที่วางแผนไว้อย่างดี เป็นงานที่น่ากลัว แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่สามารถสนุกได้ในขณะที่ทำมัน เฟลิกซ์ไม่สามารถควบคุมความรักในดนตรีของเขาได้ โดยถือว่าแต่ละระดับเป็นฟลอร์เต้นรำในขณะที่เขาสับเปลี่ยน หมุนตัว และโยกเยกไปมา เฟลิกซ์มีเสน่ห์ แต่พลังนั้นไม่ได้แปลเป็นปริศนาที่คุณต้องแก้

ในฐานะลูกจ้างของกระทรวงมรณะ งานของคุณในฐานะเฟลิกซ์คือการจัดตั้งการตายของมนุษย์บนโลก งานเหล่านี้เป็นงานแบบหลายขั้นตอน ซึ่งเกิดขึ้นในหลายระดับในบทที่มีธีมซึ่งครอบคลุมช่วงเวลาต่างๆ อย่างแรกเกิดขึ้นในยุคน้ำแข็งที่ลืมไปนานแล้ว คุณได้ตั้งค่าความตายอย่างตลกขบขันของนักล่าเร่ร่อนโดยเอาหัวกวางตกใส่เขาและดึงดูดความสนใจของสหายของเขาที่อยู่ใกล้เคียงซึ่งไม่ลังเลใจที่จะใช้หอก เหยื่อที่ผิดพลาดของเขา การตายแต่ละครั้งใน Felix the Reaper จะต้องพบกับความสนุก ให้คุณได้เห็นความพยายามครั้งก่อนของคุณเผยออกมาอย่างน่าพอใจ เช่นเดียวกับเกมกระดาน Mouse Trap การได้เห็นแต่ละชิ้นส่วนของปริศนาแต่ละชิ้นเชื่อมโยงกันเป็นเรื่องสนุก แต่ก็เป็นงานที่น่าเบื่ออย่างยิ่งที่จะไปถึงจุดนั้น

เฟลิกซ์สามารถเคลื่อนที่ไปมาได้ในเงามืดเท่านั้น ดังนั้นคุณจึงควรจัดตำแหน่งวัตถุใหม่เพื่อให้เงาไปตามเส้นทางที่คุณวางแผนจะไป คุณสามารถเปลี่ยนทิศทางของดวงอาทิตย์ได้ครั้งละ 90 องศาเช่นกัน อาบน้ำบริเวณใหม่ท่ามกลางแสงแดดที่อันตราย และเปิดเส้นทางใหม่ให้คุณเดินผ่านได้อย่างปลอดภัย ปริศนาส่วนใหญ่ทำงานในลักษณะนี้ โดยที่คุณย้ายวัตถุเฉพาะจากด้านหนึ่งของระดับไปยังอีกด้านหนึ่ง และใช้วัตถุอื่นๆ เพื่อสร้างเส้นทางของคุณ ไม่ค่อยเบี่ยงเบนไปจากนี้ Felix the Reaper แสดงมือทั้งหมดภายในไม่กี่ระดับแรกและไม่เคยพัฒนาต่อไป

สูตรเติบโตค่อนข้างน่าเบื่ออย่างรวดเร็ว การไปยังจุดสิ้นสุดของระดับนั้นไม่คุ้มค่า แต่เป็นการผ่อนคลายเมื่อคุณมองย้อนกลับไปที่ขั้นตอนทั้งหมดที่คุณต้องทำเพื่อไปถึงจุดนั้น Felix the Reaper แสดงให้เห็นชัดเจนว่าปริศนาทั้งหมดของมันสามารถแก้ไขได้ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงไม่กี่ครั้ง (ซึ่งคุณจะต้องเล่นในรีเพลย์ครั้งต่อๆ ไป หากคุณต้องการปลดล็อกด่านโบนัสบางด่าน) แต่ความจริงข้อนี้กลับห้อยอยู่ตรงหน้าคุณ เหมือนการเยาะเย้ยถากถางเมื่อคุณใช้เวลาครึ่งชั่วโมงที่ดีกว่าในการแก้ไขข้อผิดพลาดทีละก้าว ก่อนที่คุณจะพบขั้นตอนที่ลงตัวที่จะประสบความสำเร็จ

ผู้ร้ายที่นี่คือความไม่ยืดหยุ่นของปริศนา ซึ่งต้องใช้การเคลื่อนไหวที่เฉพาะเจาะจงอย่างยิ่งในการแก้ บางครั้งสิ่งนี้ทำให้คุณต้องขยับวัตถุทีละบล็อกเพื่อให้เงาติดตัวไปกับคุณขณะเดินทาง ซึ่งถูกแอนิเมชั่นเดียวกันจมอยู่กับการหยิบและวางรายการ เมื่อคุณทำผิดพลาด ไม่ชัดเจนในทันทีว่าคุณมี และเมื่อคุณยอมจำนนต่อการขอคำใบ้ คุณอาจจะต้องย้อนรอยผ่านการเคลื่อนไหวสองสามครั้งสุดท้ายเพื่อรีเซ็ตตำแหน่งและดำเนินการแก้ไข แม้จะมีคำแนะนำว่าควรวางสิ่งของไว้ที่ใด แต่ก็ไม่สามารถช่วยให้คุณไปถึงที่นั่นได้ และเนื่องจากมีขั้นตอนเฉพาะที่คุณต้องดำเนินการ จึงอาจต้องใช้ความพยายามหลายครั้งเพื่อสร้างปริศนาที่ใหญ่กว่านี้ขึ้นมาหนึ่งชิ้น

ในฐานะผู้รีมาสเตอร์ของ สล็อต แพลตฟอร์มปริศนา-แพลตฟอร์มปี 1998 ที่มีชื่อเดียวกัน MediEvil ก็ทำได้ดีพอสมควร ตัวละครที่มีเสน่ห์แบบการ์ตูนและหลากหลาย หากค่อนข้างเรียบง่าย การออกแบบระดับทั้งคู่ยืนหยัดเหนือกาลเวลาและดูดีขึ้นกว่าที่เคยด้วยการยกเครื่องกราฟิกที่สมบูรณ์ แต่เท่าที่ MediEvil รู้สึกเหมือนเป็นผ้าห่มอุ่นๆ แห่งความคิดถึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพวกเราที่เล่นเกมนี้เมื่อ 21 ปีที่แล้ว ยังรู้สึกล้าสมัยอย่างเหลือเชื่อด้วยการควบคุมที่กระวนกระวายใจและปัญหาของกล้องที่ขัดขวางความก้าวหน้าอยู่เสมอ

คุณเล่นเป็น Sir Daniel Fortesque อัศวินที่ตายแล้วซึ่งฟื้นคืนชีวิตอีกครั้งเมื่อนักเวทย์มนตร์ Zorok กลับมาที่ Gallowmere โดยไม่คาดคิดพร้อมกับฝูงสัตว์ประหลาด Fortesque ยังคงเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์เหมือนที่เขาเป็นอยู่ ฟันกรามของเขา เสียงแหบ และลูกตาเดียวที่กลิ้งไปมานั้นไม่ได้สูญเสียเสน่ห์ของพวกมันไปในกระบวนการรีมาสเตอร์ การออกแบบของ Zarok นั้นยังไม่เก่านัก และภาพใหม่นั้นทำให้เขาดูเหมือนตุ๊กตาพลาสติกที่ถูกทิ้งไว้กลางแดดนานเกินไป การออกแบบของศัตรูนั้นสนุกเหมือนเช่นเคย โดยหลายๆ แบบจะเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับธีมภาพของแผนที่ที่ให้มา

ปริศนาที่ท้าทาย การวางแพลตฟอร์มแบบเบา และการต่อสู้แบบแฮ็กและสแลชเป็นส่วนสำคัญของสิ่งที่คุณทำใน MediEvil ดินแดนแห่ง Gallowmere รู้สึกติดอยู่กับสภาพที่ไม่มีวันสิ้นสุดของวันฮาโลวีน โดยแต่ละระดับจะทำให้เกิดความบิดเบี้ยวทางศิลปะที่น่าขนลุก สถานที่ที่หลากหลายทำให้รูปลักษณ์และความรู้สึกของแต่ละระดับมีความหลากหลาย สุสาน แพทช์ฟักทอง เขาวงกตป้องกันความเสี่ยงขนาดใหญ่ และเมืองลอยน้ำกลางทะเลสาบ เป็นเพียงตัวเลือกเล็กๆ ของแผนที่ดีๆ ที่จะช่วยให้คุณฝ่าฟันไปได้

การต่อสู้อาศัยการควบคุมแบบแฮ็กและสแลชแบบง่ายๆ และสิ่งนี้รู้สึกไม่ดีในตอนเริ่มต้น ไม่เพียงแต่คุณจะรู้สึกอ่อนแอในตอนแรกเท่านั้น แต่หนึ่งในสองการโจมตีหลักของคุณนั้นช้าและเทอะทะมากจนไร้ประโยชน์ การต่อสู้ส่วนใหญ่นั้นค่อนข้างจะโกลาหล ไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับสิ่งใดมากไปกว่าการกดปุ่มโจมตีในขณะที่วิ่งไปรอบๆ เพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหาย ดังนั้นการมีหนึ่งในการโจมตีหลักของคุณรู้สึกไร้จุดหมายจึงเป็นเรื่องที่น่าเสียดายจริงๆ ความสามารถใหม่จำนวนหนึ่งที่คุณค่อย ๆ เรียนรู้เพิ่มรสชาติ แต่ยังรู้สึกอึดอัดที่จะใช้ เช่น การจู่โจมที่ให้คุณบังคับศัตรูให้ออกจากแพลตฟอร์มโดยการเพิ่มเกราะเข้าใส่พวกเขา

อย่างไรก็ตาม การต่อสู้จะค่อยๆ ดีขึ้นเมื่อคุณได้รับอาวุธที่ทรงพลังมากขึ้น และเริ่มสร้างความเสียหายในปริมาณที่น่าพอใจมากขึ้น คุณได้รับอาวุธใหม่จากการฆ่าศัตรูที่เดินไปรอบ ๆ ด่านให้เพียงพอซึ่งจะเติมและเปิดเผยถ้วยที่ซ่อนอยู่ สิ่งนี้ทำให้คุณเข้าสู่ Hall of Heroes ซึ่งเป็นระดับที่ตัวละครจากอดีตของ Daniel เสนออาวุธใหม่ การเติมและค้นหาถ้วยแต่ละใบนั้นไม่จำเป็นสำหรับความก้าวหน้า แต่ความพยายามพิเศษที่ต้องทำนั้นคุ้มค่ามาก